Temelje Sarajevu, glavnom gradu Bosne i Hercegovine, postavile su 1462. godine Osmanlije, tokom osvajačkih pohoda, koji će u Bosni ostati narednih 415 godina.
Tačnije, osnivač Sarajeva bio je Isa-beg Ishaković, bosanski sandžak-beg i vojskovođa, koji je u periodu od 23 godine (1440.-1463.) postavio temelje današnjeg grada Sarajeva izgradnjom džamije na mjestu današnje Careve džamije, hamama, drvene ćuprije, karavan-saraja, daira i brojnih dućana.
Isa-beg Ishaković je na lijevoj obali Miljacke izgradio dvor (Konak) kao upravno središte grada. Pretpostavlja se da je grad dobio ime „Saray-ovasi” (Polje ispred dvora, tj. saraja). No, treba znati da je na tlu današnjeg Sarajeva postojao grad i ranije i zvao se Vrhbosna, a prvi put se spominje u povelji kralja Bele IV daleke 1244.
Imenom “saraj ovasi” grad se prvi put spominje 1477. godine, u spisima plemića Ajas-bega, ali prvi put na bosanskom jeziku kao “Sarajevo” se spominje 1507. godine u pismu čiji je autor bio Firuz-beg.
Osmanlije su gradile i razvijale Sarajevo toliko brzo i toliko izdašno da je već u 16. stoljeću bilo jedan od najvećih, najbogatijih i najljepših gradova Osmanlijskog carstva koje je u to vrijeme bilo najveće carstvo na svijetu.
